Το εξαιρετικό μοντέλο Coco Rocha έχει ποζάρει σε πολλά εξώφυλλα της Vogue Italia, έχει κάνει καμπάνιες για ανθρώπους όπως η Balenciaga, ακόμη και ο ποταμός χορεύει στην πασαρέλα για τον Jean Paul Gaultier. Ως μία από τις καλύτερες ποζέρ στη σκηνή σήμερα, η Καναδή καλλονή δοκίμασε τα ταλέντα της σε ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Study of Pose». Φωτογραφημένο από τον Steven Sebring, ο οποίος είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου, το μοντέλο παίρνει 1.000 μοναδικές πόζες σε δραματικό μαύρο και άσπρο. Πρόσφατα, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε συνέντευξη από το μοντέλο για να μάθουμε την πρόκληση του να κάνει τόσες πολλές πόζες, πώς κατέκτησε τον κόσμο των social media και τι νιώθει για ένα από τα μεγαλύτερα έργα της μέχρι σήμερα – το να γίνει μητέρα.
Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το μόντελινγκ είναι μια επιπόλαιη ενασχόληση, αλλά αυτό το βιβλίο προοριζόταν να είναι μια απόδειξη του πώς οι μούσες και οι πόζες τους έχουν εμπνεύσει τη μεγαλύτερη τέχνη του κόσμου για χιλιάδες χρόνια.
Ποια είναι η έμπνευση πίσω από αυτό το βιβλίο;
Το βιβλίο είναι πραγματικά ένας φόρος τιμής σε κάθε πίνακα, κάθε ταινία, κάθε εικόνα που έχει επηρεάσει ποτέ τη δουλειά μου ως μοντέλο. Θα δείτε πόζες στο βιβλίο που παίρνουν στοιχεία από το «Birth Of Venus» του Μποτιτσέλι και άλλες που αναφέρονται ξεκάθαρα στον Τσάρλι Τσάπλιν. Είναι κάτι για το οποίο είμαι εξαιρετικά περήφανος. Πάντα ένιωθα ότι ό,τι κι αν κάνετε στη ζωή, θα πρέπει να δουλέψετε σκληρά σε αυτό και να προσπαθήσετε να είστε όσο το δυνατόν καλύτεροι. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το μόντελινγκ είναι μια επιπόλαιη ενασχόληση, αλλά αυτό το βιβλίο προοριζόταν να είναι μια απόδειξη του πώς οι μούσες και οι πόζες τους έχουν εμπνεύσει τη μεγαλύτερη τέχνη του κόσμου για χιλιάδες χρόνια. Από τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, την ποίηση, τον κινηματογράφο και όχι μόνο – όλα πηγαίνουν πίσω στο μοντέλο και τη πόζα. Από όσο ξέρω, κανείς δεν έχει δημιουργήσει μια περίληψη σαν αυτή, γι' αυτό είμαι ενθουσιασμένος που θα το φέρω στον κόσμο και θα δω πώς θα πετάξει. Ελπίζω να είναι ένα βιβλίο που κάποιοι γελούν και κάποιοι το μελετούν αρκετά σοβαρά.
Πώς γνωρίζετε τον Steven Sebring και πώς ήταν η συνεργασία μαζί του σε αυτό το έργο;
Γνώρισα τον Steven πριν από μερικά χρόνια μέσω ενός κοινού φίλου, του Mazdack Rassi, του δημιουργικού διευθυντή των Milk Studios. Ο Στίβεν μου είπε για μια πειραματική εξέδρα στην οποία δούλευε και η οποία μπορούσε να συλλάβει κάθε γωνία ενός μοντέλου, ταυτόχρονα. Έγινα η μούσα του για αυτή τη νέα τεχνολογία και δουλέψαμε μαζί σε αυτήν για πολύ καιρό κάνοντας πραγματικά ενδιαφέρουσες πειραματικές εργασίες που ακόμα δεν έχουν δει πλήρως το κοινό. Μια μέρα ο Στίβεν μου είπε πώς, στη δεκαετία του '90, ήθελε να δημιουργήσει ένα είδος εγκυκλοπαίδειας μοντελοποίησης με ένα μοντέλο, αλλά ποτέ δεν βρήκε το κατάλληλο μοντέλο για να το κάνει. Αυτό φαινόταν σαν μια καλή πρόκληση για μένα, οπότε ο σύζυγός μου και εγώ επιστρέψαμε σε αυτόν την επόμενη εβδομάδα για να συνεργαστούμε για ένα βιβλίο. Σχεδόν την επόμενη εβδομάδα ξεκινήσαμε να το δουλεύουμε και αυθαίρετα επιλέξαμε 1000 ως έναν καλό αριθμό πόζες για να στοχεύσουμε – για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα καν αν μπορούσα να κάνω 1000 πόζες σε εκείνο το σημείο!
Υπάρχουν 1.000 μοναδικές πόζες σε αυτό το βιβλίο. Ακόμη και για έναν ειδικό πόζα όπως εσείς, ήταν πρόκληση;
Δεν θα πω ψέματα, ήταν δύσκολο! Είμαι από τους ανθρώπους που θα πάνε για τρέξιμο και δεν θα σταματήσουν μέχρι να καταρρεύσω. Μου αρέσει να πιέζω τον εαυτό μου και είμαι πολύ προσανατολισμένος στο στόχο. Καταλήγοντας σε 1000 πόζες σχεδόν ένιωθα σαν να ήμουν σε έναν ανταγωνισμό με τον εαυτό μου και υπήρχαν στιγμές που ένιωθα ότι είχα θέσει στον εαυτό μου μια πρόκληση που πραγματικά δεν μπορούσα να ολοκληρώσω. Θυμάμαι περίπου στα μισά του βιβλίου να λέω στον Στίβεν και στον σύζυγό μου Τζέιμς ότι έχανα την ψυχραιμία μου. Ευτυχώς ήταν εκεί για να με ενθαρρύνουν και να μου δώσουν νέα έμπνευση. Ένας από αυτούς φώναζε "Grace Jones" ή "Fred Astaire" και έβγαζα πόζες που πίστευα ότι ήταν εμπνευσμένες από αυτό το άτομο. Μερικές φορές θα συνδύασα ακόμη και δύο ανθρώπους μαζί. Τι θα γινόταν αν ο Έλβις Πρίσλεϋ ήταν στο σώμα της Μέριλιν Μονρό; Πώς θα κινούνταν αυτό το άτομο; Στο τέλος το ποζάρισμα έγινε σαν παράσταση τζαζ. Πραγματικά με κάνει να κοιτάζω πίσω μέσα από το βιβλίο και να θυμάμαι ποιος ή τι ενέπνευσε τις πόζες.
Πώς έγινες τόσο ταλαντούχος στην τέχνη της πόζας;
Το να ποζάρω είναι κάτι στο οποίο εξακολουθώ να δουλεύω, είμαι για πάντα μαθητής της πόζας! Θυμάμαι ότι διάβασα στο βιβλίο του Malcolm Gladwell «Outliers» ότι χρειάζονται περίπου δέκα χιλιάδες ώρες εξάσκησης για να επιτύχεις δεξιοτεχνία σε έναν τομέα. Δεν είμαι σίγουρος αν το έχω πετύχει ακόμα, αλλά νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο. Πολύ νωρίς στην καριέρα μου πέρασα από ένα είδος boot camp μόντελινγκ στην Ασία που ήταν πολύ έντονο. Όταν ήμουν 15 ετών, με έβαλαν στην Ταϊπέι και τη Σιγκαπούρη για να γυρίζω καταλόγους. Τα κάστινγκ εκεί είναι πολύ θέαμα μιλάω για αυτό λίγο στο βιβλίο. Ένας πελάτης κάθεται σε ένα τραπέζι με δέκα άτομα και λένε, "Εντάξει, ο κατάλογός μας σήμερα είναι "Sexy" ή "Cutesy". Και τότε εσείς, ως το μοντέλο που διεκδικεί τη δουλειά, αναμένεται να ποζάρετε με ένα άλλο μοντέλο για να δείξετε ότι έχετε μεγαλύτερο οπλοστάσιο πόζες από εκείνη. Είναι σαν να ποζάρεις μέχρι θανάτου! Μόλις πιάσετε τη δουλειά, φωτογραφίζετε έναν κατάλογο 75 φωτογραφιών. Μερικές φορές γύριζα δύο από αυτά την ημέρα και αυτό συνεχιζόταν για μήνες.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε η είδηση ότι περιμένεις το πρώτο σου μωρό. Συγχαρητήρια! Πώς νιώθεις;
Είμαι τόσο ενθουσιασμένος για αυτόν τον επόμενο μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Ο Τζέιμς κι εγώ πάντα θέλαμε παιδιά όταν ήταν η κατάλληλη στιγμή και πραγματικά νιώθω ότι βρίσκομαι σε ένα καταπληκτικό μέρος αυτή τη στιγμή για να καλωσορίσω ένα παιδί. Έχω ένα υπέροχο μικρό αγρόκτημα στην εξοχή, έχω τον σύζυγό μου Τζέιμς που είναι δίπλα μου κάθε μέρα και μαζί έχουμε πραγματικά ενδιαφέρουσες δουλειές και έργα. Η απόκτηση ενός μωρού θα είναι το πιο συναρπαστικό έργο που έχει αναλάβει ποτέ κάποιος από εμάς και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που βλέπουμε πώς εξελίσσεται η ζωή. Ένα από τα αγαπημένα μου αποσπάσματα από τον Jean Paul Gaultier, ο οποίος έγραψε το μπροστινό μέρος του βιβλίου μου, είναι «Ένα από τα πιο υπέροχα πράγματα στη ζωή είναι να εκπλήσσεσαι». Υπάρχουν μόνο τόσα πολλά που μπορείτε να προγραμματίσετε, τα υπόλοιπα, όπως είπε ο Jean Paul Gaultier, είναι μια υπέροχη έκπληξη!
Θα θέλατε το παιδί σας να κάνει μοντέλο όταν μεγαλώσει; Η Doutzen Kroes είπε πρόσφατα ότι θα προτιμούσε να μην το κάνει η κόρη της.
Είμαι βέβαιος ότι η Doutzen έχει τους λόγους της, αλλά νομίζω ότι θα ήταν υποκριτικό εκ μέρους μου ως πρότυπο για το παιδί μου να πω κατηγορηματικά ότι δεν μπορούσε να γίνει μοντέλο. Για κάθε νέο μοντέλο που ξεκινά σε αυτήν την επιχείρηση, νομίζω ότι είναι σημαντικό να γνωρίζει και να αξιολογεί ποιος είσαι και τι αντιπροσωπεύεις. Είμαι χαρούμενος που βρήκα επιτυχία στον κλάδο, αλλά είμαι περήφανος που το έκανα με τους δικούς μου όρους, η επιτυχία με κάθε κόστος δεν ήταν ποτέ ελκυστική για μένα. Ελπίζω να εμφυσήσω αυτές τις ίδιες αξίες στο παιδί μου για να το καθοδηγήσω σε ό,τι κι αν επιλέξει να ακολουθήσει, μοντελοποίηση ή με άλλο τρόπο. Ένα πράγμα θα πω, νομίζω ότι τα ανήλικα μοντέλα πρέπει να έχουν μαζί τους έναν συνοδό στα γυρίσματα, χωρίς εξαίρεση στον κανόνα. Δεν υπάρχει λόγος να σταλεί ένα έφηβο μοντέλο μόνο του στο στούντιο ενός φωτογράφου, είναι απαράδεκτο. Καλύτερα να πιστέψετε ότι θα ήμουν εκεί στο περιθώριο αν ο γιος ή η κόρη μου ασχολούνταν με το μόντελινγκ!
Ποια ήταν η πιο περήφανη στιγμή της καριέρας σας μέχρι τώρα;
Είχα μερικές καταπληκτικές στιγμές μόδας στην καριέρα μου από το πρώτο μου εξώφυλλο στην ιταλική Vogue με τον Steven Meisel μέχρι το Irish Dancing στην πασαρέλα του Jean Paul Gaultier, αλλά οι πιο περήφανες στιγμές μου ήταν όλες όταν ένιωσα ότι έκανα κάτι καλό για κάποιος άλλος. Η δουλειά μου με φιλανθρωπικά ιδρύματα στην Αϊτή και την Καμπότζη μου έφερε μεγάλη ικανοποίηση, όπως και η αλλαγή του νόμου για τα ανήλικα μοντέλα στη Νέα Υόρκη πέρυσι.
Έχετε τόσο μεγάλους ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, όπως θυμάμαι, ένα από τα πρώτα μεγάλα μοντέλα που αγκάλιασαν πραγματικά όλο το θέμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πιστεύετε ότι τα μοντέλα έχουν πλέον περισσότερη «φωνή» χάρη σε ιστότοπους όπως το Instagram, το Twitter κ.λπ.; Και τι σας ενέπνευσε να ξεκινήσετε στα social media;
Όταν ξεκίνησα το μόντελινγκ, πριν από μια δεκαετία, δεν υπήρχαν τα social media όπως τα έχουμε σήμερα. Οι φωτογράφοι εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν αληθινό φιλμ στις κάμερές τους! Νιώθω γέρος! Ως ένας από τους πρώτους στη μόδα που αγκάλιασαν πραγματικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένιωσα σκεπτικισμό από μερικούς ανθρώπους στη βιομηχανία εκείνη την εποχή. Πραγματικά δεν υπήρχε προηγούμενο μοντέλο με προσωπικότητα, να μιλάει μόνη της στο διαδίκτυο. Κάποιοι μου είπαν ότι μοιράζομαι πάρα πολλά, ότι θα τρόμαζα τους πελάτες και ότι τα μοντέλα μόδας πρέπει να είναι «άθικτα» και ότι ήμουν πολύ προσιτή. Ευτυχώς για μένα δεν ίσχυε αυτό και ευδοκίμησε καθώς έφτιαχνα το κοινό μου. Αυτές τις μέρες το να έχεις μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απαραίτητο. Ξέρω ότι ορισμένοι πελάτες απαιτούν ένα συγκεκριμένο όριο ακολούθων στο instagram για τα κορίτσια που προσλαμβάνουν, οπότε ναι, σίγουρα οι καιροί έχουν αλλάξει! Νομίζω ότι τα social media αποτελούν μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία για μένα, ως μοντέλο, να πάρω τον έλεγχο του μέσου και της αυτοπαρουσίασής μου. Έχοντας 14 εκατομμύρια followers, σκέφτομαι πολύ προσεκτικά τι λέω και τι ακριβώς είναι αυτό που πρεσβεύω.
Παρατήρησα ότι ο Jean Paul Gaultier έγραψε τον επιθετικό για το βιβλίο. Περπατήσατε επίσης στο τελευταίο του έτοιμο σόου. Τι πιστεύετε για το ότι έφυγε από τα ετοιμοπαράδοτα;
Ο Jean Paul Gaultier είναι ένας πολύ αγαπητός μου φίλος και τα σόου του ήταν κορυφαία σημεία της καριέρας μου. Καταλαβαίνω τους λόγους που άφησε το RTW και πιστεύω ότι έχουμε πολλά να περιμένουμε με τις εκπομπές ραπτικής του. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ιδέα πώς στο καλό έκανε 6 επιδείξεις μόδας το χρόνο για τόσο καιρό. Αυτός είναι ένας τρελός ρυθμός για να συνεχίσετε. Τώρα έχει 2 παραστάσεις το χρόνο και θα είναι εκπληκτικά θεάματα. Ανυπομονώ να δω τι θα κάνει στη συνέχεια.
Τι συμβουλή θα δίνατε σε κορίτσια και αγόρια που φιλοδοξούν να γίνουν μοντέλα;
Νομίζω ότι το καλό μοντέλο πρέπει να είναι επαγγελματίας και πρόθυμο να δουλέψει σκληρά. Πάρα πολλά κορίτσια πιστεύουν ότι το μόντελινγκ είναι τρόπος ζωής, όχι δουλειά. Ένα καλό μοντέλο πρέπει να γνωρίζει τις γωνίες του, τον φωτισμό του και να είναι εκεί για να εμπνεύσει τον φωτογράφο. Εξίσου σημαντικό θα πρέπει επίσης να γνωρίζει ποια είναι και ποιες είναι οι αξίες της. Μπορεί να ασκηθεί μεγάλη πίεση σε ένα μοντέλο για συμβιβασμό, αλλά θεωρώ ότι η ακεραιότητα συνήθως ανταμείβεται. Ταυτόχρονα, ένα μοντέλο πρέπει επίσης να έχει χοντρό δέρμα, επειδή η σημερινή κουλτούρα είναι σίγουρα μια κουλτούρα κριτικής. Όταν ακούτε «Είσαι πολύ χοντρός» ή «πολύ αδύναμος» στα κάστινγκ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένα μοντέλο πρέπει να προσπαθήσει να μην το πάρει προσωπικά – παρόλο που, όταν το σκέφτεσαι, είναι πραγματικά πολύ προσωπικό.
Αν δεν ήσουν μοντέλο, ποια θα ήταν η επαγγελματική σου πορεία της επιλογής και γιατί;
Με έκαναν scouter σε έναν ιρλανδικό διαγωνισμό χορού στα 14 μου, οπότε αν δεν γινόμουν ποτέ μοντέλο, πιθανότατα θα είχα πάει να γίνω δασκάλα χορού. Πάντα μου άρεσε ο χορός και ακόμη και στα 14 μου δίδασκα στα μικρότερα κορίτσια της τάξης μου.