از آنجایی که جنبش مثبت اندیشی بدن همچنان در حال به دست آوردن جایگاه خود است، دنیای مد با واکنش شدید نسبت به تصاویر بیش از حد روتوش شده مواجه شده است. از اول اکتبر 2017، قانون فرانسه مبنی بر الزام تصاویر تجاری که اندازه مدل را تغییر میدهند تا شامل «عکس روتوش شده» شود، اجرایی شد.
همچنین، Getty Images قانون مشابهی را نیز وضع کرده است که در آن کاربران نمیتوانند «هیچ محتوای خلاقانهای که مدلهایی را به تصویر میکشد که شکل بدن آنها روتوش شده است تا لاغرتر یا بزرگتر به نظر برسند» ارسال کنند. به نظر می رسد این تنها شروع چیزی است که می تواند موج های بزرگی را در سراسر صنعت ایجاد کند.
نگاهی دقیق تر: روتوش و تصویر بدن
ایده ممنوعیت روتوش بیش از حد به ایده تصویر بدن و تأثیر آن بر جوانان بازمی گردد. ماریسول تورن، وزیر امور اجتماعی و بهداشت فرانسه، در بیانیهای به WWD گفت: «قرار دادن جوانان در معرض تصاویر هنجاری و غیر واقعی از بدن منجر به احساس تحقیر و عزت نفس ضعیف میشود که میتواند بر رفتارهای مرتبط با سلامتی تأثیر بگذارد. ”
به همین دلیل است که برندهایی مانند خط لباس زیر Aerie-American Eagle Outfitters که کمپین روتوش رایگان را راهاندازی میکنند، از نظر فروش و تبلیغات بسیار موفق بوده است. نشان دادن مدلهای روتوش نشده نشان میدهد که بدون توجه به شکل فرد، حتی مدلها نیز ایراداتی دارند. همچنین می توان به این نکته اشاره کرد که برندهایی که روتوش را فاش نکنند تا 37500 یورو یا حتی تا 30 درصد از هزینه تبلیغاتی یک برند جریمه خواهند شد. ما همچنین به منشور مدل اخیر امضا شده توسط شرکت های لوکس LVMH و Kering نگاه می کنیم که مدل های سایز صفر و زیر سن قانونی را ممنوع می کند.
نگاهی به اندازه نمونه
اگرچه برچسب زدن تصاویر مدل هایی که بدن آنها تغییر یافته است را می توان به عنوان یک گام مثبت تلقی کرد، اما یک مشکل بزرگ همچنان باقی است. به عنوان طراح دمیر دوما در مصاحبه ای با WWD در سال 2015 گفت: "[واقعیت] این است که تا زمانی که تقاضا برای مدل های بسیار لاغر وجود داشته باشد، آژانس ها به ارائه ادامه خواهند داد."
این بیانیه این واقعیت را برجسته می کند که اندازه نمونه مدل برای شروع بسیار کوچک است. به طور معمول، یک مدل باند دارای کمر 24 اینچ و باسن 33 اینچ است. در مقایسه، سوپر مدل های دهه 90 مانند سیندی کرافورد کمری 26 اینچی داشتند. لیا هاردی یکی از سردبیران سابق Cosmopolitan، در یک گزارش مد اشاره کرد که مدلها اغلب مجبورند برای پنهان کردن ظاهر ناسالم فوقلاغری، فتوشاپ کنند.
هاردی در نوشتن برای تلگراف گفت: «به لطف روتوش، خوانندگان ما... هرگز جنبه منفی وحشتناک و گرسنه لاغری را ندیدند. اینکه این دختران کم وزن در ظاهر جذاب به نظر نمی رسند. بدنهای اسکلتی، موهای کدر، نازک، لکهها و حلقههای تیره زیر چشمهایشان توسط فناوری جادو شده بود و تنها جذابیت اندامهای لطیف و چشمهای بامبی را بر جای گذاشت.
اما اندازههای نمونه فقط بر مدلها تأثیر نمیگذارد، بلکه برای بازیگران زن نیز صدق میکند. برای قرض گرفتن لباس برای نمایش های جوایز و رویدادها، ستاره ها باید اندازه نمونه باشند. مانند جولیان مور در مصاحبه ای با مجله حوا در مورد لاغر ماندن گفت. من هنوز با رژیم غذایی خسته کننده ام که اساساً ماست و غلات صبحانه و گرانولا است مبارزه می کنم. از رژیم گرفتن متنفرم.» او ادامه میدهد: «از این که مجبور باشم آن را برای اندازه «مناسب» انجام دهم متنفرم. من همیشه گرسنه هستم.»
این چه تاثیری بر صنعت خواهد داشت؟
با وجود این فشار قانونگذاران برای نشان دادن تیپ های بدن سالم در تصاویر کمپین و باند فرودگاه ها، هنوز کار زیادی برای انجام دادن باقی مانده است. تا زمانی که حجم نمونه به طرز ناامیدکنندهای کوچک باشد، حرکت مثبت بدن تنها میتواند تا این حد پیش برود. و همانطور که برخی در مورد ممنوعیت فتوشاپ در فرانسه اشاره کرده اند، در حالی که یک شرکت نمی تواند اندازه یک مدل را روتوش کند. هنوز چیزهای دیگری وجود دارد که می توان آنها را تغییر داد. به عنوان مثال، رنگ مو، رنگ پوست و لکه های یک مدل همگی قابل تغییر یا حذف هستند.
با این حال، کسانی که در این صنعت هستند، امیدوار به مشاهده تنوع بیشتر هستند. پیر فرانسوا لو لوئه، رئیس فدراسیون فرانسه میگوید: «چیزی که ما برای آن میجنگیم تنوع چیزها است، بنابراین زنانی هستند که حق دارند لاغر باشند، زنانی هستند که حق دارند بسیار منحنیتر باشند.» از لباس های آماده زنانه.