Gaga op Bazaar -Popster Lady Gaga landt op de maart-cover van Harper's Bazaar US, met een look van Saint Laurent van Hedi Slimane. De zanger en het gezicht van Versace poseert voor de lange tijd medewerker Terry Richardson voor het coververhaal. In het nieuwe nummer vertelt Gaga over haar nalatenschap, problemen met eten en depressie. March's Bazaar komt op 18 februari naar de winkels in de VS.
Over hoe ze denkt dat mensen in de toekomst nu over mode zullen denken:
LG: Ik weet het niet zeker. Ik stel me voor dat er een heropleving van sommige van deze esthetiek zal zijn - de meer gedurfde. Degenen die zichzelf hebben afgezwakt voor 'verkoop' kunnen nu geld verdienen, maar ze doen tekort aan hun legende. Ik denk altijd bij mezelf, hoe wil ik?
om herinnerd te worden? Ik wil niet anders dan moedig herinnerd worden. De enige goede bedoeling om geld te verdienen is om anderen te helpen. Ik wil Oprah zijn. Ik wil Melinda Gates zijn. Als ik ooit andere producten verkoop dan mijn talenten, dan zal het zijn om meer aan anderen te geven.
Het belangrijkste dat ze tot nu toe over zichzelf heeft geleerd:
LG: Ik werd eind 2013 erg depressief. Ik was uitgeput om mensen af te weren. Ik kon mijn eigen hartslag niet eens voelen. Ik was boos, cynisch en had een diepe droefheid als een anker dat me overal naartoe sleepte. Ik had gewoon geen zin meer om te vechten. Ik had geen zin om nog een keer voor mezelf op te komen - tegen nog een persoon die tegen me loog. Maar op 1 januari werd ik wakker, begon weer te huilen en ik keek in de spiegel en zei: "Ik weet dat je niet wilt vechten. Ik weet dat je denkt dat je het niet kunt, maar je hebt dit eerder gedaan. Ik weet dat het pijn doet, maar je overleeft deze depressie niet.” Ik had echt het gevoel dat ik doodging - mijn licht was helemaal uit. Ik zei tegen mezelf: "Wat er ook in zit, zelfs maar één lichtmolecuul, je zult het vinden en het vermenigvuldigen. Je moet voor jou. Je moet wel voor je muziek. Je moet voor je fans en je familie." Depressie neemt je talenten niet weg - het maakt ze alleen moeilijker te vinden. Maar ik vind het altijd. Ik leerde dat mijn verdriet nooit vernietigde wat geweldig was aan mij. Je hoeft alleen maar terug te gaan naar die grootsheid, dat ene kleine lichtje te vinden dat nog over is. Ik heb geluk dat ik een klein glimpje heb opgeborgen.
Waar ze nu beter in is dan toen ze jonger was:
LG: Ik ben beter met eten. Ik heb geen eetstoornis meer. Ik ben er ook beter in om mensen niet van mij te laten profiteren. Vijf jaar geleden, toen ik iemand zag met een verborgen agenda, liet ik ze bij me in de buurt blijven. Ik wilde het niet geloven. Ik dacht dat als ik het negeerde, ze me uiteindelijk weer zouden zien - dat ik een mens ben en geen pop. Maar zo werkt het niet. Ik spreek me nu uit. Ik realiseerde me dat het mijn eigen schuld is dat mensen misbruik maken. Ik zou in de buurt moeten zijn van mensen die mijn talenten, mijn gezondheid, mijn tijd koesteren. Ik ben geen pion voor iemands toekomstige zaken. Ik ben een artiest. Ik verdien beter dan loyaal te zijn aan mensen die alleen in mij geloven omdat ik geld verdien.