Gedurende haar carrière als fotograaf heeft Victoria Janashvili gewerkt met modellen in alle soorten en maten. En hoewel de mode-industrie de afgelopen jaren is overgestapt op het omarmen van verschillende lichaamstypes, ontdekte Janashvili nog steeds dat er enige terughoudendheid is om alle soorten schoonheid te accepteren. Met haar nieuwe boek, 'Curves', dat in juli 2015 uitkomt, zijn zeventig hetero- en plus-size modellen uitgekleed tot naakt, terwijl ze ook hun zelfliefdegeheimen onthullen. Met fondsen die op Kickstarter zijn opgehaald om het boek te publiceren, komt het project echt uit het hart. Onlangs hadden we de kans om de in Rusland geboren fotograaf te interviewen over het nieuwe boek, wat ze vindt van de term 'plus size' en meer.
Hoe ben je begonnen met fotografie?
Ik studeerde destijds rechten en economie in Londen en woonde per ongeluk een modediner bij waar ik enkele modellen en beroemde fotografen ontmoette. Al snel stopte ik met school om fotografen te helpen en met hen de wereld rond te reizen. Elke dag was een geweldige ervaring en ik zou mezelf nooit terug zien gaan naar een kantoorcarrière. Dus van daaruit verhuisde ik naar NYC en opende mijn eigen studio.
Hoe is het om een vrouwelijke fotograaf te zijn in een door mannen gedomineerd veld?
Oh leuk dat je het vraagt! Het wordt eigenlijk best grappig – ik zie er zeker niet uit als de meeste oudere mannelijke fotografen waarmee ik gewoonlijk wedijver voor de banen, vooral in de lingerie-/badpakfotografie. Op veel evenementen en vergaderingen raken klanten erg in de war als ze mij ontmoeten. Ik zie het gewoon als een kans om nog harder te werken om mezelf te bewijzen en te motiveren om mijn vaardigheden te verbeteren.
Wat is je doel van het begin tot het einde van de shoot op de set?
Ik probeer op elke set te komen met een open hart en geest. Op commerciële sets hebben we meestal een moodboard en een vaste verwachting over hoe de afbeeldingen eruit moeten komen - dus dan gaat het erom de klant blij te maken en het product zo goed mogelijk te laten opvallen. Bij creatieve shoots kom ik meestal zonder enige verwachting van het resultaat. Ik werk graag uit de energie van het model en het team. Voor mij vinden de beste creatieve shoots 's avonds laat en ver na bedtijd plaats - er is iets heel romantisch in de donkere studio en dan stroomt mijn creatieve energie het beste.
Wat inspireerde je om het boek 'Curves' te maken?
Ik fotografeer al een paar jaar plus-size modellen en sommige shoots, vooral de naaktshoots met modellen met rondingen, hebben veel pers gehaald. Er waren tijden dat mensen slogans op de afbeeldingen zetten waar noch ik, noch het model het mee eens was, zoals - "groter is beter". Ik ben er diep van overtuigd dat elke vrouw mooi is - het is alleen een kwestie van perceptie. Het boek is dus een reis in de wereld van schoonheid en ook een beetje in de wereld van het modelleren. Mijn doel met het boek is om heel verschillende vrouwen te laten zien die door dezelfde reis gaan - hun weg vinden naar mooi voelen.
Veel fotografen, zoals jijzelf, hebben crowd-raise-platforms gebruikt om boeken te publiceren. Waarom die weg inslaan ten opzichte van traditioneel publiceren? Zou je anderen aanraden hetzelfde te doen?
Het hangt allemaal af van wat je probeert te doen met je boek. Curves is zo onconventioneel en anders dan de meeste andere boeken op de markt dat uitgeverijen niet weten hoe ze het moeten aanpakken. Ik wilde ook de volledige controle over de inhoud hebben – om ervoor te zorgen dat de boodschap bleef zoals ik het bedoeld had. Aan de andere kant was het behoorlijk zenuwslopend om een persoonlijk project als dit voor de hele wereld te laten beoordelen. Maar ik wist dat als mensen de boodschap goed zouden vinden en ze zouden helpen om het waar te maken, dus toen we uiteindelijk het geld inzamelden, had ik veel meer vertrouwen dat een boek als Curves erg nodig en gewild is.
De afgelopen jaren hebben we veel plus-size modellen zoals Robyn Lawley en Ashley Graham zien doorbreken in de mainstream. Ben je het er mee eens?
Absoluut! In de afgelopen vijf jaar dat ik de plus-size kant van de industrie volg, zag ik een grote verschuiving in de perceptie van modellen met een maatje meer. En dat is geweldig!
Zijn er afbeeldingen in het boek die je opvallen? Waarom?
Elk model is voor mij speciaal in het boek en elk verhaal is belangrijk - ook al zijn sommige verhalen misschien schokkender dan andere. Voor mij is het meest bijzondere model Josette Ulimbarri – dit meisje is geboren zonder armen en benen en ze leeft nog steeds een geweldig leven. Ze nam contact met me op via Facebook en vroeg of ze in het boek mocht komen nadat ze ergens in het nieuws over de campagne had gehoord. Ik vind haar ongelooflijk dapper en over het algemeen geweldig!
Wat hoop je dat mensen uit het boek halen?
Ik hoop dat mensen met meer liefde, acceptatie en waardering naar zichzelf en de mensen om hen heen gaan kijken.
Wat vind jij van de term plus size? Een paar mensen zijn campagnes gestart waarbij ze "de plus willen laten vallen". Wat denk je daarvan?
Het zou geweldig zijn om de plus te laten vallen zoals ze het noemen. Maar alleen verbaal is het op dit moment makkelijker om een bepaald type model straight of plus te noemen. Het heeft veel te maken met de manier waarop de besturen zijn verdeeld in de modellenbureaus.
Wat volgt er na het boek?
Oh ik hoop eerst op een hele fijne en lange vakantie!