Extraordinaire model Coco Rocha heeft geposeerd op meerdere Vogue Italia-covers, campagnes voor Balenciaga en zelfs op de catwalk gedanst voor Jean Paul Gaultier. Als een van de beste posers ter wereld, heeft de Canadese schoonheid haar talenten op de proef gesteld in een nieuw boek genaamd "Study of Pose". Gefotografeerd door Steven Sebring, die ook co-auteur van het boek is, neemt het model 1.000 unieke poses aan in dramatisch zwart-wit. Onlangs hadden we de gelegenheid om het model te interviewen om de uitdaging te leren van het doen van zoveel poses, hoe ze de wereld van sociale media veroverde en wat ze voelt over een van haar grootste projecten tot nu toe: moeder worden.
Sommige mensen denken dat modellenwerk een frivole bezigheid is, maar dit boek was bedoeld als een bewijs van hoe muzen en hun poses duizenden jaren lang de grootste kunst ter wereld hebben geïnspireerd.
Wat is de inspiratie achter dit boek?
Het boek is echt een eerbetoon aan elk schilderij, elke film, elk beeld dat ooit mijn werk als model heeft beïnvloed. Je zult poses in het boek zien die aanwijzingen hebben van Botticelli's 'Birth Of Venus' en anderen die duidelijk verwijzen naar Charlie Chaplin. Het is iets waar ik enorm trots op ben. Ik heb altijd het gevoel gehad dat wat je ook doet in het leven, je er hard aan moet werken en ernaar moet streven om zo goed mogelijk te zijn. Sommige mensen denken dat modellenwerk een frivole bezigheid is, maar dit boek was bedoeld als een bewijs van hoe muzen en hun poses duizenden jaren lang de grootste kunst ter wereld hebben geïnspireerd. Van schilderkunst tot beeldhouwkunst, tot architectuur, tot poëzie, tot film en nog veel meer - het gaat allemaal terug naar het model en de pose. Voor zover ik weet, heeft niemand zo'n compendium gemaakt, dus ik vind het geweldig om dit in de wereld te brengen en te zien hoe het een vlucht neemt. Ik hoop dat het een boek is waar sommige mensen om lachen en anderen serieus bestuderen.
Hoe ken je Steven Sebring en hoe was het om met hem aan dit project te werken?
Ik ontmoette Steven een paar jaar geleden via een wederzijdse vriend, Mazdack Rassi, de creatief directeur van Milk Studios. Steven vertelde me over een experimentele opstelling waaraan hij werkte en die alle hoeken van een model in één keer kon vastleggen. Ik werd zijn muze voor die nieuwe technologie en we werkten er lange tijd samen aan en deden echt interessant experimenteel werk dat nog steeds niet volledig door het publiek is gezien. Op een dag vertelde Steven me hoe hij in de jaren 90 een soort modellen-encyclopedie wilde maken met één model, maar hij vond nooit het juiste model om dat te doen. Dat leek me een goede uitdaging, dus gingen mijn man en ik de volgende week naar hem terug om samen te werken voor een boek. Bijna de volgende week begonnen we eraan te werken en we kozen willekeurig 1000 als een goed rond aantal poses om naar te streven - om eerlijk te zijn wist ik op dat moment niet eens of ik 1000 poses kon doen!
Dit boek bevat 1000 unieke poses. Was het zelfs voor een ervaren poser als jij een uitdaging?
Ik ga niet liegen, het was moeilijk! Ik ben een van die mensen die gaan rennen en niet stoppen totdat ik instort. Ik hou ervan om mezelf te pushen en ik ben erg doelgericht. Het bedenken van 1000 poses voelde bijna alsof ik in een wedstrijd met mezelf was en er waren momenten dat ik het gevoel had dat ik mezelf een uitdaging had gesteld die ik echt niet kon voltooien. Ik herinner me dat ik halverwege het boek Steven en mijn man James vertelde dat ik stoom aan het verliezen was. Gelukkig waren ze er om me aan te moedigen en nieuwe inspiratie te geven. Een van hen riep "Grace Jones" of "Fred Astaire" en ik zou riffen op poses waarvan ik dacht dat ze door die persoon waren geïnspireerd. Soms combineerde ik zelfs twee mensen met elkaar. Wat als Elvis Presley in het lichaam van Marilyn Monroe zat? Hoe zou die persoon bewegen? Uiteindelijk werd het poseren als een jazzperformance. Ik krijg er echt een kick van als ik terugkijk in het boek en me herinner wie of wat de poses inspireerde.
Hoe ben je zo getalenteerd geworden in de kunst van de pose?
Poseren is iets waar ik nog steeds aan werk, ik ben een eeuwige student van de pose! Ik herinner me dat ik in het boek "Outliers" van Malcolm Gladwell las dat het ongeveer tienduizend uur oefening kost om meesterschap in een vakgebied te bereiken. Ik weet niet zeker of ik dat al heb bereikt, maar ik denk dat ik goed op weg ben. Al heel vroeg in mijn carrière ging ik door een soort bootcamp voor modellenwerk in Azië die erg intensief was. Toen ik 15 was, werd ik in Taipei en Singapore geplaatst om catalogi te maken. De castings daar zijn best een spektakel ik vertel er een beetje over in het boek. Een klant zit met tien mensen aan een tafel en ze zeggen: "Ok, dus onze catalogus van vandaag is "Sexy" of "Schattig". En dan wordt van jou, het model dat strijdt om de baan, verwacht dat je poseert tegen een ander model om te laten zien dat je een groter arsenaal aan poses hebt dan zij. Het is alsof je voor de dood poseert! Zodra je de baan hebt, schiet je een catalogus van 75 foto's. Soms schoot ik er twee per dag en dit ging maandenlang door.
Onlangs kwam het nieuws dat je je eerste baby verwacht. Gefeliciteerd! Hoe voelt het?
Ik ben zo opgewonden voor deze volgende grote rol in mijn leven. James en ik hebben altijd kinderen gewild toen de tijd rijp was, en ik heb echt het gevoel dat ik nu op een geweldige plek ben om een kind te verwelkomen. Ik heb een mooie kleine boerderij op het platteland, ik heb mijn man James die elke dag aan mijn zijde is en samen hebben we echt interessant werk en projecten. Een baby krijgen zal het meest opwindende project zijn dat een van ons ooit heeft ondernomen en we zijn zo opgewonden om te zien hoe het leven zich ontvouwt. Een van mijn favoriete citaten van Jean Paul Gaultier, die het voorwoord van mijn boek schreef, is "Een van de mooiste dingen in het leven is om verrast te worden". Je kunt maar zoveel plannen, de rest, zoals Jean Paul Gaultier zei, is een geweldige verrassing!
Zou je willen dat je kind model gaat staan als het ouder wordt? Doutzen Kroes zei onlangs dat ze dat liever niet zou hebben voor haar dochter.
Ik weet zeker dat Doutzen haar redenen heeft, maar ik denk dat het hypocriet zou zijn van mij als rolmodel voor mijn kind om categorisch te zeggen dat hij of zij geen model zou kunnen zijn. Voor elk jong model dat in deze branche begint, denk ik dat het belangrijk is om te weten en te evalueren wie je bent en waar je voor staat. Ik ben blij dat ik succes heb gevonden in de branche, maar ik ben er trots op dat ik het op mijn eigen voorwaarden heb gedaan, succes ten koste van alles is nooit aantrekkelijk voor mij geweest. Ik hoop mijn kind diezelfde waarden bij te brengen om hen te begeleiden in wat ze ook kiezen om te volgen, modelleren of anderszins. Eén ding wil ik zeggen, ik vind dat minderjarige modellen een chaperonne bij zich moeten hebben tijdens shoots, zonder uitzondering op de regel. Er is geen reden waarom een tienermodel alleen naar de studio van een fotograaf moet worden gestuurd, het is onaanvaardbaar. Je kunt maar beter geloven dat ik aan de zijlijn zou staan als mijn zoon of dochter model stond!
Wat was tot nu toe het meest trotse moment in je carrière?
Ik heb een aantal geweldige modemomenten gehad in mijn carrière, van mijn eerste cover van Italian Vogue met Steven Meisel tot Irish Dancing op de catwalk van Jean Paul Gaultier, maar mijn meest trotse momenten waren allemaal wanneer ik het gevoel had dat ik iets goeds had gedaan voor iemand anders. Mijn werk voor liefdadigheidsinstellingen in Haïti en Cambodja heeft me veel voldoening gegeven, net als het vorig jaar veranderen van de wet voor minderjarige modellen in New York.
Je hebt zo'n grote aanhang op sociale media, en als ik me goed herinner, een van de eerste grote modellen die het hele sociale media-gedoe echt omarmde. Denk je dat modellen nu meer een "stem" hebben dankzij sites als Instagram, Twitter, enz.? En wat inspireerde je om op sociale media te beginnen?
Toen ik tien jaar geleden begon met modellenwerk, was er nog geen sociale media zoals we die nu hebben. Fotografen gebruikten nog steeds echte film in hun camera's! Ik voel me oud! Als een van de eersten in de mode die sociale media echt omarmde, voelde ik destijds scepsis van sommige mensen in de branche. Er was echt geen precedent voor een model met een persoonlijkheid die voor zichzelf spreekt op internet. Sommigen vertelden me dat ik te veel deelde, dat ik klanten zou afschrikken en dat modemodellen "onaanraakbaar" moesten zijn en dat ik te toegankelijk was. Gelukkig voor mij was dat niet het geval en ik floreerde terwijl ik mijn publiek opbouwde. Tegenwoordig is het hebben van sociale media een must. Ik weet dat sommige klanten een bepaalde drempel van Instagram-volgers nodig hebben voor de meisjes die ze inhuren, dus ja, de tijden zijn zeker veranderd! Ik denk dat sociale media een interessante kans bieden voor mij, als model, om controle te krijgen over het medium en mijn zelfpresentatie. Met 14 miljoen volgers denk ik heel goed na over wat ik zeg en waar ik precies voor sta.
Ik zag dat Jean Paul Gaultier het voorwoord voor het boek schreef. Je liep ook zijn laatste prêt-à-porter show. Wat vind je ervan dat hij prêt-à-porter verlaat?
Jean Paul Gaultier is een zeer dierbare vriend van mij en zijn shows waren hoogtepunten in mijn carrière. Ik begrijp zijn redenen om RTW te verlaten en denk dat we veel hebben om naar uit te kijken met zijn coutureshows. Om eerlijk te zijn, ik heb geen idee hoe hij in hemelsnaam zo lang 6 modeshows per jaar deed. Dat is een waanzinnig tempo om bij te houden. Nu heeft hij 2 shows per jaar en dat worden geweldige spektakels. Ik kan niet wachten om te zien wat hij hierna gaat doen.
Welk advies zou je geven aan meisjes en jongens die model willen worden?
Ik denk dat een goed model professioneel moet zijn en bereid moet zijn om hard te werken. Te veel meisjes denken dat modellenwerk een levensstijl is, geen baan. Een goed model moet haar hoeken en belichting kennen en er zijn om de fotograaf te inspireren. Even belangrijk is dat ze ook moet weten wie ze is en wat haar waarden zijn. Er kan veel druk op een model worden uitgeoefend om compromissen te sluiten, maar ik vind dat integriteit meestal wordt beloond. Tegelijkertijd moet een model ook een dikke huid hebben, want de cultuur van vandaag is er zeker een van kritiek. Bij het horen van "Je bent te dik" of "te mager" bij castings en op sociale media, moet een model proberen het niet persoonlijk op te vatten - ook al is het, als je erover nadenkt, echt heel persoonlijk.
Als je geen model was, wat zou dan je carrièrepad zijn en waarom?
Ik werd gescout bij een Ierse danswedstrijd toen ik 14 was, dus als ik nooit een model was geworden, was ik waarschijnlijk dansleraar geworden. Ik heb altijd van dans gehouden en zelfs toen ik 14 was, gaf ik les aan de jongere meisjes in mijn klas.