Modelleme dünyası söz konusu olduğunda, çeşitlilik son birkaç yılda çok yol kat etti. Renk modellerinden bir dizi boyuta veya ikili olmayan modellere kadar gerçek bir ilerleme var. Bununla birlikte, iş modellemeyi düz bir oyun alanı yapmak olduğunda daha kat edilmesi gereken uzun bir yol var. The Fashion Spot'un çeşitlilik raporuna göre, 2017 sonbahar podyum sezonunda podyum modellerinin %27,9'u renkli modellerdi. Bir önceki sezona göre %2,5'lik bir iyileşme oldu.
Ve modellemede çeşitlilik neden bu kadar önemli? Sektörün belirlediği standart model olarak çalışan genç kızları ciddi şekilde etkileyebilir. Model Alliance'ın kurucusu olarak, sara ziff 2017 modelleme anketi hakkında şunları söylüyor: "[Ankete katılan modellerin] yüzde 62'sinden fazlası, ajansı veya sektördeki bir başkası tarafından kilo vermeleri veya şekillerini veya boyutlarını değiştirmeleri istendiğini bildirdi." Vücut imajına bakış açısındaki bir değişiklik, hem modeller hem de imajlara bakan etkileyici kızlar için endüstrinin daha iyi olmasına yardımcı olabilir.
Siyah Modeller ve Çeşitlilik
Modellemenin geliştirilmiş bir bölümü, renk modellerinin dökümüdür. Siyah modeller söz konusu olduğunda, yükselen birkaç yıldız var. gibi isimler İman Hamamı, Çizgili Montero ve Adwoa Aboah son sezonlarda dikkatleri üzerine çekti. Bununla birlikte, bu modellerin çoğunun ten renginde daha açık olduğu not edilebilir. Daha fazla renk modeli kullanılması övgüye değer olsa da, siyah kadınların çeşitli cilt tonlarında olduğu gerçeği devam ediyor.
Sektörde bir tokenizm sorunu da olabilir. Anonim bir oyuncu yönetmeni Glossy'ye 2017'de söylediği gibi, mevcut renk modellerinin sayısıyla başlıyor. "Örneğin, bazı model ajanslarının yönetim kurullarında başlangıçta sadece birkaç etnik köken var ve moda haftası gösteri paketlerinde daha da az olabilir. Genellikle iki ila üç Afrikalı-Amerikalı kız, bir Asyalı ve 20 veya daha fazla Kafkas modelden oluşurlar.”
Chanel Iman 2013'te The Times'a benzer bir muameleyle uğraşmaktan bahsetti. "Birkaç kez bana 'Zaten bir siyah kız bulduk' diyen tasarımcılar tarafından izin aldım. Artık sana ihtiyacımız yok.' Çok cesaretim kırılmış hissettim.
Asyalı Modellerin Yükselişi
Çin küresel ekonomide daha büyük bir oyuncu haline geldiğinden, başlangıçta Doğu Asya modellerinde bir artış gördünüz. 2008'den 2011'e kadar modeller Liu Wen, Ming Xi ve Sui He sektörde tavan yaptı. Kızlar, en iyi moda dergilerinin kapaklarının yanı sıra büyük kampanyalar da aldı. Bununla birlikte, yıllar geçtikçe, modada daha fazla Asyalı yüz görme isteği azaldı.
Birçok Asya pazarında, dergilerde yer alan veya reklam kampanyalarında görünen modeller Kafkasyalı. Ayrıca ağartma ürünleri Çin, Hindistan ve Japonya gibi yerlerde de popülerdir. Daha adil bir cilt arzusunun kökleri, eski zamanlara ve yerleşik bir sınıf sistemine bile bağlanabilir. Yine de, 2017'de cilt tonunu değiştirmek için kimyasallar kullanma fikrinde rahatsız edici bir şey var.
Ve daha koyu tenli veya daha büyük özelliklere sahip Güney Asya modelleri sektörde neredeyse yok. Aslında, Vogue Hindistan 10. yıl dönümü kapağını açtığında, Kendall Jenner , birçok okuyucu hayal kırıklıklarını ifade etmek için sosyal medyayı kullandı. Derginin Instagram hesabındaki bir yorumcu şunları yazdı: “Bu, Hint mirasını ve kültürünü gerçekten kutlamak için bir fırsattı. Hindistan halkını sergilemek için. Umarım Hindistan halkına ilham kaynağı olmak için daha iyi kararlar verirsiniz.”
Kıvrımlı ve Büyük Beden Modeller
Vogue Italia, Haziran 2011 sayısı için yalnızca büyük beden modellerin yer aldığı kıvrımlı sayısını yayınladı. Kapak kızları dahil Tara Lynn, Candice Huffine ve Robyn Lawley . Bu, moda endüstrisindeki kıvrımlı modellerin başlangıcı oldu. İlerleme yavaş olsa da, Ashley Graham'ın Sports Illustrated: Swimsuit Issue'nun 2016 kapağını kaptığını ve yayını süsleyen ilk büyük beden model olduğunu gördük. Graham, Barbie Ferreira, Iskra Lawrence ve diğerleri gibi kıvrımlı modellerin dahil edilmesi, vücut pozitifliğindeki son harekete katkıda bulunuyor.
Bununla birlikte, büyük beden modellemenin hala çeşitlilikle ilgili bir sorunu var. Siyah, Latin ve Asyalı modeller ana akım anlatıda özellikle eksik. Bakılması gereken bir diğer konu da vücut çeşitliliğidir. Büyük beden modellerin çoğu kum saati şeklindedir ve orantılıdır. Cilt tonunda olduğu gibi, vücutlar da çeşitli şekillerde gelir. Elma şekilli veya göze çarpan çatlak izleri olan modeller genellikle belirgin bir şekilde işaretlenmez veya öne çıkarılmaz. Ek olarak, kıvrımlı modelleri bu şekilde etiketleme sorunu da var.
Örneğin, 2010 yılında, Myla Dalbesio Calvin Klein Underwear kampanyasında model olarak yer aldı. 10 ABD bedeninde, birçok kişi onun aslında büyük beden olmadığına dikkat çekti. Geleneksel olarak, moda markaları büyük beden giysileri 14 beden ve üzeri olarak etiketler. Modelleme için, terim 8 ve üstü bir bedeni kapsar.
Bu kafa karıştırıcı ayrımla, belki de bu yüzden daha kıvrımlı modeller Robyn Lawley Endüstrinin büyük beden etiketini kaldırması için çağrı yapın. Lawley, 2014 yılında Cosmopolitan Australia ile yaptığı bir röportajda, "Kişisel olarak, "büyük beden" teriminden nefret ediyorum" dedi. "Gülünç ve aşağılayıcı - kadınları aşağılıyor ve üzerlerine bir etiket yapıştırıyor."
Transseksüel Modeller
Son yıllarda, transseksüel modeller, örneğin Hari Nef ve Andreja Pejic spot ışığına vurdular. Gucci, Makeup Forever ve Kenneth Cole gibi markalar için kampanyalar başlattılar. Brezilyalı model Lea T., Riccardo Tisci'nin markadaki görev süresi boyunca Givenchy'nin yüzü olarak çalıştı. Bununla birlikte, ana moda markaları söz konusu olduğunda, transseksüel renk modelleri büyük ölçüde eksiktir.
Moda Haftası'nda trans modellerin yürüyüş yaptığını da gördük. Marc Jacobs, New York Moda Haftası sırasında 2017 sonbahar-kış defilesinde üç transseksüel modele yer verdi. Ancak, Columbia profesörü olarak Jack Halberstam Bir New York Times makalesindeki son eğilim hakkında şöyle diyor: “Dünyada görünür trans cisimlerin olması harika, ancak bunun ötesinde ne anlama geldiğine ve politik olarak iddialarda bulunmaya dikkat edilmelidir. Tüm görünürlük, ilerici bir yönde ilerlemez. Bazen sadece görünürlüktür."
Gelecek için umut
Modellik endüstrisine ve çeşitliliğe daha yakından bakarken, işi doğru yapanları da takdir etmemiz gerekiyor. Dergi editörlerinden tasarımcılara, daha fazla çeşitliliği zorlamak isteyen birçok önemli isim var. Rol Yönetmeni James Scully Mart ayında Instagram'a giderek Fransız marka Lanvin'i “renkli kadınlarla sunulmama” talebinde bulunmakla suçladı. Scully ayrıca 2016 yılında Business of Fashion ile yaptığı bir konuşmada, bir fotoğrafçının siyah olduğu için bir model çekmeyi reddettiğini açıkladı.
gibi tasarımcılar Hıristiyan Siriano ve Olivier Rousteing Balmain, podyum gösterilerinde veya kampanyalarında genellikle renk modellerini kullanır. Ve Teen Vogue gibi dergiler de çok çeşitli modelleri ve kapak yıldızlarını kucaklıyor. gibi modelleri de kredilendirebiliriz. Jourdan Dunn sektördeki ırkçı deneyimlere karşı çıkanlar. Dunn, 2013 yılında beyaz bir makyaj sanatçısının ten rengi nedeniyle yüzüne dokunmak istemediğini açıkladı.
Daha çeşitli seçenekler için Slay Models (transseksüel modelleri temsil eder) ve Anti-Ajans (geleneksel olmayan modellere imza atan) gibi alternatif ajanslara da bakabiliriz. Bir şey açık. Modellemede çeşitliliğin daha iyi olması için, insanların konuşmaya devam etmeleri ve risk almaya istekli olmaları gerekiyor.